14 yıl sonra, büyük bir sabır ve bekleyişin ardından, Suriye'de bir fetih gerçekleşti. Yıllardır süren savaş ve zorlukların gölgesinde, bir umut ışığı doğdu. Yıllardır Suriye'ye her adım attığımızda, burada çok sayıda ihtiyaç sahibi insanla bir araya gelme fırsatımız oldu. Onlarla konuşmak, onların hayatlarına dokunabilmek yıllardır bizler için büyük bir sevinç kaynağıydı, çünkü bu insanlar yıllarca acı ve yoksulluk içinde yaşamış, her geçen gün bir umudu daha kaybetmişti. Kurulduğumuz günden bu yana onları yalnız bırakmamış, her koşulda ihtiyaçlarını gidermeye çalışmış ve çalışmaya devam ediyorduk. 
Suriye’de fethin gerçekleştiği günde onlarla birlikteydik. Aynı sofrayı paylaşıyor, hasbihal ediyorduk. Yıllardır ulaştırdığımız yardımlarla dostluk kurduğumuz bir kardeşimiz, yorgun bir şekilde ama gözlerinde derin bir sevinçle bize şöyle dedi:
<blockquote>
"Sürekli sosyal medya hesaplarınızı kontrol ediyorduk. Tırlar yola çıktığında seviniyorduk. Nitekim, birkaç gün sonra, o tırların bizim köyümüze de geleceğini adımız gibi biliyorduk."
</blockquote>
Bu sözler, sadece bir gıda yardımı ya da temel ihtiyaçlardan fazlasıydı. Bize, bir insanın başka bir insana ne kadar bağlandığını ne kadar umut ettiğini ve bir iyiliğin, bir desteğin hayatlarını nasıl değiştirdiğini gösteriyordu. O an, sadece yardım göndermekle kalmadığımızı, aynı zamanda onlara değerlerini yeniden hatırlattığımızı fark ettik. Onlar için, bu tırlar sadece birer araç değildi; geleceklerine dair bir sevinç ve umut kaynağıydı.
Bu hikayeyi dinlerken şunu çok iyi anladım ki; bu yolculuk, sadece bir yardım değil, aynı zamanda kalpten gelen bir iyiliğin yine bir kalbe yansımasıydı.

Peygamber Efendimiz ﷺ’in, dilenmek isteyen biriyle yaşadığı hadise: 
Medineli fakir bir Müslüman, Peygamberimiz ﷺ’den yiyecek bir şeyler istedi. Peygamberimiz ﷺ, ona evinde bir şey olup olmadığını sordu. Adam “Evde bir kilim ve su kabından başka bir şey yok.” dedi. Peygamber Efendimiz ﷺ onları hemen getirmesini istedi. Adam getirince Allah Rasûlü ﷺ yanındakilere “Bunları satın almak isteyen var mı?” diye sordu. Sahabilerden biri “Ben bir dirheme alırım.” dedi. Peygamber Efendimiz ﷺ, daha fazla veren kişiye satacağını söyledi. Bir diğer sahabi iki dirhem verince, kilim ve su kabını ona sattı.   Parayı fakir sahabiye verdikten sonra, “Bir lirasıyla ailene yiyecek al, ötekiyle de bir balta satın al bana getir!” buyurur. Adamın getirdiği baltaya, Efendimiz ﷺ, kendi mübarek eliyle bir sap takar ve şöyle buyurur: “Haydi şimdi git; bununla odun kes ve sat. On beş gün çalış; ondan sonra yanıma gel!” On beş gün sonra Efendimiz ﷺ’in yanına gelen adam, on dirhem kazanmış, bu parayla kendine ve ailesine elbise ve yiyecek almış olur. Bu hale çok sevinen Efendimiz ﷺ, adama şunları söyler:
“Dilenciliğin kıyamet günü yüzünde bir leke gibi görünmesinden böylesi senin için daha iyidir.” (Ebu Davud, İbni Mace)
İslam, toplumsal dayanışma ve bireysel sorumluluğa önem veren bir dindir. Peygamber Efendimizﷺ’in hayatı, Mü'minlere sadece ibadetlerde değil, sosyal yaşamda da rehberlik eder. Yukarıdaki hadis, Resulullah ﷺ’ın toplumda yardımlaşmayı ve bireylerin kendi ayakları üzerinde durmasını nasıl teşvik ettiğini gözler önüne seriyor.
Hadis, bir fakir sahabinin Peygamber Efendimiz ﷺ’den yiyecek bir şeyler istemesiyle başlıyor. Peygamber Efendimiz ﷺ, ihtiyacı olan kişiyi hemen bir yardımla geçiştirmek yerine, onun mevcut imkanlarını kullanarak uzun vadede bir çözüm bulmasına rehberlik ediyor. Bu yaklaşım, bir yandan bireyin onurunu korurken, diğer yandan kalıcı bir ekonomik fayda sağlıyor.
Peygamber Efendimiz ﷺ’in bu hadiste sergilediği önderlik, Mü'minler için bir kılavuzdur. Toplumsal dayanışma, bireysel gayret ve ekonomik üretkenlik üzerine bina edilen bu sünnet, sadece bir yardım değil, aynı zamanda bir kalkınma modeli sunar. Bu anlayış, İslam toplumlarının bugün dahi örnek alabileceği evrensel ilkeleri barındırır.
Biz de dernek olarak kalkındırma çalışmalarımızda bu modeli örnek alıyor, ihtiyaç sahibi kardeşlerimizin sadece geçici desteklerle değil, kalıcı çözümlerle kendi ayakları üzerinde durmalarına katkı sağlamayı hedefliyoruz.

Somali… Belki de dünyanın son yıllarında en çok insani krizin yaşandığı ülkelerin başında geliyor. Öyle ki insanlar kendi ülkelerinde mülteci gibi yaşayarak sürekli göç etmek zorunda kalıyor.
Kurulduğu günden bu yana en ücra köşelerde unutulmuş ihtiyaç sahiplerine ulaşmayı amaçlayan derneğimiz bağışlarınızı Somalili kardeşlerimize ulaştırdı.
<img src="../../../../public/story/0/2/somali-kopya-2-100-min.jpg" alt="somali-kopya-2-100-min.jpg" />Büyük bir dramın yaşandığı Somali’de halk kendi topraklarında mülteci gibi yaşamak zorunda kalıyor. Beydava kampını ziyaret eden dernek personellerimiz yaşanan dramı şu sözlerle anlatıyor;
“Hayatımda gördüğüm en acı olaylardan birine şahit oldum. İnsanlar mezarlar üzerine yaşayabilecekleri çadırları kurarken, belki de dedelerinin kemikleriyle karşılaşıyorlar. Büyük bir dram, büyük bir acı. Hayatımda unutamayacağım kadar etkilendiğim bir programı yaşıyorum.”
<img src="../../../../public/story/0/2/somali-kopya-100-min.jpg" alt="somali-kopya-100-min.jpg" />